Over Goede en Slechte Patiënten

Het boek ‘Herstel, Empowerment en Ervaringsdeskundigheid’ van Wilma Boevink, Annette Plooy en Sonja van Rooijen biedt een collectie aan ervaringen van mensen met een psychiatrisch verleden.

In de bijdrage van Judi Chamberlin getiteld ‘Bekentenis van een onwillige patiënt’ wordt gesproken over de verschillende effecten van je danwel gedragen als een goede patiënt, danwel een ‘slechte’ patiënt.

“Ik hoor hulpverleners vaak zeggen dat ze de ideeën van herstel en empowerment in principe ondersteunen, maar dat het niet zal werken voor hun cliënten/ Dat die te ziek zijn, te gehandicapt, te ongemotiveerd. Als ik deze bezwaren hoor, wil ik altijd weten in welke settings deze hulpverleners werken en wat daar gebeurt.

Ik weet dat de hulpverleneing die mij als patiënt kende hetzelfde over mij dacht. Dat is het dilemma van de ‘goede patiënt’. Een goede patiënt is volgzaam, hij doet wat hem wordt opgedragen, hij veroorzaakt geen problemen, maar hij wordt ook nooit echt beter.

Een ‘goede patiënt’ is vaak iemand die de hoop heeft opgegeven en die de zeer beperkte visie van de hulpverlening over zijn of haar mogelijkheden heeft verinnerlijkt.

…Als we als toonaangevende kartrekkers in de cliëntenbeweging onze ervaringen vergelijken, blijkt altijd weer dat we allemaal het etiket ‘slechte patiënt’ kregen. We ‘werkten niet mee’, we waren ‘onwillig’, ‘manipulatief’, we hadden ‘gebrek aan inzicht’. Vaak waren wij degene die te horen kregen dat ‘ze’ nooit beter zouden worden. ”

(pp.39-40)