Deze site streeft ernaar verhalen aan te bieden van mensen die erin geslaagd zijn te herstellen uit een periode van geestelijke verwarring. Het beoogt een startplek te zijn voor mensen die er niets in zien om hun leven als afhankelijk ambulant psychiatrisch patiënt door te brengen. Het beoogt een inspiratiebron te zijn voor mensen die willen proberen de werkelijke oorzaken van hun problemen te onderzoeken zonder daarbij te worden geplaatst in geestverzwakkende diagnose-categorieën met de daarbij behorende diagnose-behandelcombinaties en farmaceutische productafname.
Ik wil iedereen oproepen bijdragen te leveren om van deze site een bolwerk te maken van hoop voor mensen die worstelen met levensproblemen en graag willen leren hoe ze er mee kunnen omgaan. Ieder mens wordt in zijn leven geconfronteerd met uitdagingen en problemen. Soms lijken de problemen te groot en kunnen mensen hun eigen manieren ontwikkelen om ermee om te gaan: de moed opgeven, de geest opsplitsen, vluchten in verslavingen , heel druk gaan doen, je terugtrekken uit het leven, heel hard gaan werken, alles proberen te negeren, gek worden.
Het zijn allemaal erg menselijke manieren om te proberen problemen het hoofd te bieden: het zijn geen uitingen van ziek gedrag. Wél kunnen deze methoden een verlammende werking hebben en angst bevorderen. Het is dan ook vooral handig om te leren hoe je betere manieren kunt vinden om met levensproblemen om te gaan. Kunstmatige chemische manieren om weer vrolijk en blij te worden of alle pijn en angst te onderdrukken lijken misschien aantrekkelijk, maar vormen uiteindelijk geen werkelijke oplossing.
Dit project wil mensen steunen in het vinden van manieren om hun eigen zelfgenezend vermogen te activeren. Wat zijn er voor niet-chemische methodes om je geest weer sterk te maken, je hart te lijmen en je levensvertrouwen weer te herwinnen?
Schrijf je bijdragen aan de auteur van deze site.
De Ziekte Voorbij 
Wilma,
Allereerst zéér wel bedankt voor het schrijven van je (jullie) boek!
Alle herstel, op welk vlak dan ook, begint met herkenning en dan erkenning en acceptatie.
Van twee mensen die in de psychiatrie “beland” zijn en die ik van nabij mee maak, weet ik dat zij – in bepaald opzicht – een moeilijke jeugd hebben gehad. Ik meen dat deze ervaring heeft geleid tot hun huidige situatie. Je kan opmerken dat veel mensen een moeilijke jeugd hebben gehad en ondanks dat toch niet op een psycho-pathologisch pad zijn beland. Dat klopt, natuurlijk. Ik meen dat het verzanden in een psychisch ziekelijke levenshouding meestal een gevolg is van een opvoeding, waarin het aan bepaalde zaken heeft ontbroken, in combinatie met een bepaalde graad van gevoeligheid van de persoon. De twee mensen, die ik van nabij ken, zijn in ieder geval beiden dan ook zeer sociaal bewogen personen en hebben niet een grof, maar een fijner functionerend gevoelsleven. (Waardoor zij kwetsbaarder zijn voor een opvoeding met gebreken.)
Door naar je eigen verleden te kijken en daar de minder gezonde aspecten te herkennen, erkennen en accepteren, kun je immers herstellen! Her-stellen. Je presenteert jezelf op-nieuw(e manier)(= her). Dat is, mijns inziens, goed te doen, ook al kost het wel enige tijd, energie, verwerking(!) en soms/vaak ook de nodige moed. Maar dan kunnen mensen meestal wel hun angsten, zwakheden, enz. transformeren in persoonlijke kracht en eigen zekerheid!!! Doch wél op voorwaarde dat men eerst deze houdingen (angstig zijn, je zwak voelen, enz.) onder ogen ziet en erkent, accepteert.
Echter, in de huidige psychiatrie is hier nauwelijks (of in het geheel geen) sprake van!
Dit MOET veranderen! Omdat ELK mens het waard is om zoveel mogelijk zichzelf te (kunnen) zijn. Dat wordt volkomen belemmerd, zeg maar gefrustreerd, in geval van medicatie (depot). Een uitermate ongezonde gang van zaken, de huidige psychiatrie …… Uitzichtsloos!
By: Bert Maathuis on 26/10/2009
at 11:40